Dag 12: Yellowstone

Hotel: Alpine Motel West Yellowstone Aantal miles gereden: 64 miles Hoogste temperatuur: 82°F

Vandaag ontbeten in de ruime keuken met fruitsap, verse melk, warme chocomelk, koffie natuurlijk en Nutella. Het was blijkbaar erg lekker, want er werd een gans brood (getoast) opgegeten. Ondertussen de foto's van dag 10 online gezet, maar dat duurde ontzettend lang.
Voor de laatste dag in Yellowstone doen we alle 4 onze T-shirt van het park nog eens aan, Charlotte wil nog steeds niet mee doen en vindt het redelijk stom :)
Om 9.15u zijn we vertrokken en na 5 min waren we al door de toegang van het park omdat we een America The Beautiful pass hebben en daardoor niet moesten aanschuiven. Na 20 min staan we in een megalange file. Het blijkt om een bizon te gaan die langs de weg loopt. Ja zeg, daar stoppen wij al niet meer voor hoor. Nog wat verder gereden en weeral file. Weer een bizon! Deze keer kwam hij echter in het midden van de weg lopen, net voor onze auto. Ok , toch nog speciaal. Daarna konden we gelukkig in één keer door rijden naar Old Faithful, de bekendste geyser van het hele park. Daar was het al superdruk, maar we konden toch nog snel een parkeerplaats vinden. We gingen eerst naar het visitor center, en ongeveer een uur later zou hij uitbarsten. We gingen met de kinderen hun volledige ingevulde junior rangerkrant naar de ranger, en ze kregen alledrie een batch van junior ranger. Echt wel cool! Het enige dat ze niet gevolgd hadden was de uitleg van een ranger, maar die was in het Engels en we vertelden dat ze die toch niet goed  begrepen. In de plaats daarvan hadden ze alle 8 blz ingevuld ipv de 4 die ze maar moesten doen. Dat was meer dan ok. Weer een leuk souvenirtje rijker.
We liepen een eindje rond de geyser waar al veel mensen op banken zaten te wachten. De zon verdween en het werd snel fris. Voor de foto's besloten we dat we beter aan een andere kant konden staan, dus we liepen naar de andere kant en moesten daar rechtstaan omdat alle plaatsen al bezet waren. Het werd echt erg koud (20° C dus) en er stond een felle wind. Het duurde nog 10 minuten later dan gepland voor hij uitbarstte. Dat duurde ongeveer 30 seconden, maar was wel erg hoog. Toch hadden we niet echt een waauuw gevoel. Misschien door alle ervaringen van anderen vooraf te horen of te lezen, maar het is nu eenmaal zo. We wandelden snel naar de auto en waren blij daar te kunnen eten in de warmte. Het smaakte weer lekker, de verse pistoletjes met kaas en mosterd en een slaatje erbij deze keer. We deden onze warme trui aan (ik 2 boven elkaar) en vertrokken op onze weg naar het Upper Geyser Basin. Dat werd een wandeling van 2,5 uur! Maar het was de moeite! We liepen tussen geysers die soms naast ons uitbarstten. De ene al hoger dan de andere. Echt heel cool dat je hier wandelt op houten planken door een kratervulkaan. Overal zie je rook opduiken. Soms werden we nat van de uitspattingen. Er was zelfs een Belgian Pool. Geen idee waarom ze die zo genoemd hebben. Ondertussen begon de zon te schijnen en werd het heerlijk warm. We stapten dapper verder, want onze eindbestemming, de Morning Glory Pool lag helemaal als laatste. Niet veel mensen stapten tot daar, maar het was nochtans de moeite! Ik hoop dat het op de foto's wat duidelijk is. Het is een pool die verschillende kleuren heeft door  soorten bacteriën die er zitten en reageren met het water. Prachtig! We stappen het hele eind terug en nemen soms een ander pad waar we weer andere pools/geysers zien. We zijn best moe als we weer toekomen bij het Visitor Center en trakteren onszelf op het eerste ijsje tijdens de reis. Het is yoghurtijs, ons favoriet! Waarom hebben ze dat in België nog niet? De vrouw is heel vriendelijk en blijkbaar zien we er wat afgepeigerd uit want ze brengt ons spontaan 2 bekers ijswater met de melding dat we genoeg moeten drinken om niet uitgedroogd te raken...We genieten van de megaportie (zeker 5 bollen in België) en vertrekken richting hotel met nog 2 trails op de planning. Eerst kwam Midway Geyserbasin aan de beurt, met één van de grootste warmwaterbronnen, de Grand Prismatic Spring. Wat is deze groot!! Hij rookt ook erg fel door het hete water van 70°C. We kunnen er een stukje rondwandelen en de rook geeft een warmer gevoel. Ondertussen moesten we weer de gilets aan want het werd weer kouder. Daarna kwamen we bij de laatste stop: Fountain Paint Pots. Hier zie je als je de trail doet zowel geysers, pools als fumaroles. Het ene zijn water reservoirs waar water in zit dat ontstond uit smeltende rotsblokken in het middelste van de aarde, de andere bestaan uit het water. En de andere laten gassen ontsnappen en geven dus veel rook. Echt knap om hier tussen te kunnen stappen. Alle bomen zijn hier ook wit en kapot gegaan wegens de slechte omstandigheden.
Het is al bijna 18u als we terugkeren naar het hotel. Plots staat er een file langs de weg: oh nee, toch weer niet voor een buffel? Nee, voor een hert. Ok, dan rijden wij gewoon verder. Even later zien we mensen echt springen uit hun auto en rennen. Wat is hier te zien, Een beer! OK, aan de kant en volgen maar. Hij is net verdwenen tussen de bomen. Jammer. Plots zegt een vrouw tegen Luc dat hij een beetje verder stapt. We nemen niet de auto, maar rennen ernaartoe en we zien hem langs de oever wandelen over rotsen, over boomstammen en uiteindelijk verdwijnt hij weer de bossen in. Oh, wat zalig! We hebben er nu 2 heel goed gezien! Niemand heeft nog honger na dat megaijs, dus we kopen bij de supermarkt naast het hotel ontbijt en picknick voor morgen en een lookbroodje om op te warmen. We halen ons een warme appelcider en koffie bij de receptie. Terwijl M-L en ik douchen, maakt Charlotte het klaar: heel lief van haar vind ik. Daarna typ ik de blog al, terwijl Victor afruimt en de meisjes doen eens de foto's. Nu beseffen ze dat dat niet makkelijk is! Het begint ondertussen ook erg te stormen. Hebben we dat ook weer gehad. We eten nog wat kersen, kijken wat tv, zetten de foto's van dag 11 en 12 online en gaan slapen met een beetje heimwee dat we hier weg moeten...