Dag 6: Custer – Badlands – Custer

Hotel: Calamity Peak Lodge Aantal miles gereden: 260 miles Hoogste temperatuur: 96°F

Om 6u weeral opgestaan vandaag. De kinderen slapen nog dus we laten ze nog een half uurtje liggen. Dan weer toastjes en sandwiches gegeten met nuttela. We bekijken de route voor vandaag en beslissen om eerst naar Badlands te rijden. Dan zijn we er vroeger en is het nog minder warm. Als we bovendien niet meer mee kunnen met een tour voor Minuteman Missile is dit niet zo erg, want we hebben dat 2 jaar geleden ook al gezien in Arizona. Om 8u zijn we weg en we moeten eerst weer een stukje door Custer SP. Daar zien we na  1km een bizon grazen op een campground. OMG! Je zal maar wakker worden en een bizon voor je deur zien staan! Dan liever hertjes... We stappen uit, nemen een foto en rijden weer verder. Er is bijna nog niemand op de baan, dus je kan goed door rijden. Tot we in een bocht hard op de rem moeten: een tweede bizon steekt in zijn eentje de baan over en blijft  langs de auto meestappen: zalig! We rijden verder, de heuvels uit en komen weer in prairie landschap terecht. De kinderen spelen weer hun spelletje 'gele auto por' geen idee wat het inhoudt, maar ze amuseren zich er kostelijk mee! We zien ook dikwijls electronische borden staan met de melding erop 'Extreme firedanger! Don't trow  your cigarettes from vehicle!' Overal staan ook borden met reclame dat koffie in Wall maar 5c kost! Ok, daar rijden we even af! Het blijkt inderdaad zo te zijn en hij smaakt nog lekker ook, is zelfs in een stenen kop ipv plastiek. Ijswater kan je gratis nemen. Moeten we onthouden voor straks. Om 10.30u passeren we Minuteman Missile waar we vragen welke tour we meekunnen. De man zegt om 13u moet zeker lukken. Badlands NP neemt maar 1u in beslag. Euhhh lijkt ons wel erg weinig. We kiezen tickets voor 15u. We  moeten er wel ver voor omrijden, want eerst heb je de afrit voor de raket, dan voor de tour en dan voor de tickets. Dat kon toch beter georganiseerd worden denk ik zo. We rijden kort daarna Badlands binnen en het is al direct raak: dit is een park naar ons hart. De rotsen zijn geweldig mooi met de witte kleur en rode strepen erop. We zien al bij het eerste uitkijkpunt dat heel veel mensen zich niet houden aan de paden en ver de rotsen opstappen. We wandelen de Door trail. Die begint met een pad van 400m waar de meeste mensen stoppen, maar je kan nog 1,2 km verder stappen over de rotsen en kloven, wat wij dan ook doen. Het is al erg warm, maar het loont de moeite. De kinderen kiezen niet de gemakkelijkste weg en soms moeten we ons vasthouden, maar dat maakt het allemaal net zo spannend natuurlijk. Prachtig is het hier! We trekken veel foto's en picknicken daarna in de auto. Er is verder helemaal nergens iets waar je iets kan eten of drinken. De frigobox heeft ondertussen een plaats gekregen tussen de zetels ipv in de koffer zodat we er beter iets uit kunnen nemen. We doen daarna ook de Notch trail. Die loopt door een soort  ravijn. Op een bepaald moment staat er een houten ladder tegen een rots waar we opklauteren, letterlijk. Boven stappen we nog wat verder langs de rotswand, maar het is toch vrij gevaarlijk met losliggende steentjes waardoor je gemakkelijk uitglijdt. We nemen de ladder terug naar beneden en dat is gemakkelijker geschreven dan gedaan. Het hout is heet en de treden staan soms ver uit elkaar. Maar iedereen slaagt er prima in en we zijn toch wel fier, want het is ondertussen al 96°. We rijden het grote park verder uit en stoppen bij de verschillende uitzichtpunten die elke keer weer iets nieuws tonen. De Yellow Mounds Overlook vinden we het allermooist. De rotsen hebben hier de kleuren paars, roos en geel. dat komt omdat dit gedeelte vroeger onder zee lag en de kleuren zijn ontstaan door de verschillende soorten schelpen  in de lagen. Ondertussen hebben we gemerkt dat we flink verbrand zijn tijdens de trail: vergeten insmeren, heel stom!  Dus nu toch maar snel gedaan. Ook al het drinken uit de koelbak is al op. Gelukkig hebben we de reserve altijd bij in de ruimte onder de zetels dus daarmee de flesjes terug opgevuld. Op het einde van het park rijden we ook nog naar Robert's Prairie Dog Town. We zien dat we de Missile toch niet meer halen, maar niemand vindt het erg. De kinderen kunnen tot aan de nestjes van de prairie dogs komen, zo schattig die beestjes, en wat een gek lawaai maken ze ook. We zijn helemaal alleen op de vlakte, zalig!  Terug in Wall tanken we weeral en drinken nog een koffie. De flesjes mogen we vullen met ijswater. We lopen wat rond in de souvenirwinkeltjes waar we weer magneet, sleutelhanger enzo kopen. Dan moeten we kiezen tussen de enige 2 eethuizen  die er zijn in dit dorp met slechts 1 grote straat. Het wordt voor iedereen een ander soort burger die vers gebakken wordt, met veel groenten erop. Hij is zo dik, dat je hem bijna niet in een keer in je mond krijgt. Het smaakt heerlijk. Dan begint de lange rit terug naar huis. Onderweg spelen de kinderen kaart en typ ik de blog op de iPad. Thuis eten we nog wat chips met hotdog en ribbburgersmaak terwijl we naar een aflevering van The Event kijken en dan is het alweer bedtijd.  Maar eerst nog even de blog online zetten en de foto's van dag 5 en 6.