Dag 23: Grand Canyon – Page – Monument Valley

Hotel: Goulding's Lodge Cabin Aantal miles gereden: 262 miles Hoogste temperatuur: 88°F

Wat een nacht! Als ik 3u geslapen heb zal het al veel zijn. Ik hoorde vanalles rond de cabin. Deze morgen zag ik dan een megagrote sprinkhaan zitten tussen het raam en het vliegenraam boven ons bed. Gelukkig sliepen we met de ramen dicht! Bah! De kinderen wakker gemaakt, snel alles ingepakt, een tas koffie gedronken en naar de auto. De kinderen wilden niet in de cabin eten, dus op de parking aan de auto pistoletjes met nuttela gesmeerd. Het was best grappig eigenlijk, en lekker fris buiten. In de cabin was geen airco, dus het was er aardig warm geworden zonder venster open. Dan zijn we terug gekeerd om de frigobox op te vullen en nog eens naar het toilet te gaan. Frigobox opgevuld met ijs aan het visitorcenter en uitgeschept. Ze vroegen niet hoe ons verblijf was, dus ik heb zelf een survey ingevuld en afgegeven. Voilà.  Dan zijn we vertrokken voor een lange rit naar Page. Eerst reden we tussen de dennenbomen, soms groen, soms verbrand, soms wit.  Na een uur verschijnt een prachtig zicht achter de bocht. Victor roept spontaan: "daar zijn de rode rotsen weer!" Het wordt direct warmer ook. Op een viewpoint staan al de eerste Indianen met juweeltjes, waar Charlotte en ik ons elk een paar kopen. Kunnen we weer delen met elkaar. Ik heb nog steeds spijt dat ik er vorige keer  geen gekocht heb. Bij deze is dat rechtgezet. Ze zijn eigenlijk wel duur, die indianen. We rijden verder in prachtig landschap, met de ruwe rode rotsen. De temperatuur loopt al snel op tot 91°F. We komen op de middag aan bij de Waterholes slot Canyon. Deze Canyon is eigendom van de Indianen. Er is geen trail en geen gids, je moet zelf een weg zoeken om af te dalen in de Canyon. We eten elk nog een pistolet die over is en besluiten dan om eerst de trail te doen ipv nog naar Page te rijden en daar te eten en dan weer het hele eind terug te keren.  De trip is fantastisch! We moeten echt zoeken om de weg te vinden, over rotsen klauteren, opletten dat we niet uitglijden, maar dit is weer genieten! Er is helemaal niemand anders te zien, heerlijk rustig en de zon schijnt volle bak. Een helderblauwe hemel boven onze hoofden. Maar we hebben drinken mee en allemaal een hoed op! We dragen elk een kwartier de rugzak. Het afdalen in de canyon is gemakkelijker gezegd dan gedaan, maar het lukt iedereen prima. Eens beneden zien we dat het hier ook goed geregend heeft, maar de modder is op de meeste plaatsen inmiddels opgedroogd. We stappen naar links tot we niet meer verder kunnen, de Canyon is er heel erg smal en staat onder water. Het is er adembenemend. We keren om en stappen verder naar rechts.  Af en toe kunnen we niet verder omdat er te veel water staat en moeten we van rots tot rots springen, of op de rotsen errond klimmen. Het lukt allemaal prima! Na een uur keren we terug. We gaan er dezelfde weg weer uit, maar dat geeft niks. Als we boven zijn merken we pas hoe diep we geweest zijn.  We zien een stapeltje stenen staan en weten dat dit bij de Indianen de weg aangeeft. We volgen ze en vinden zo de weg terug naar de auto. Iedereen rijdt hier gewoon voorbij, maar dit is echt heel tof om te doen! We rijden verder naar Page waar we een ijsje eten bij Mc Do: oh dat Rolo ijs en M&M ijs mogen ze bij ons ook eens gaan verkopen hoor. We zetten de blog online, maar nog geen foto' s, dat duurt te lang. We doen boodschappen in de Walmart die ernaast ligt. We vinden een nieuwe zonnebril voor M-L van Wizards of Waverly Place, haar favoriete programma dat ze in Amerika leerde kennen, maar nu ook in België op tv is. Gisteren was de hare die ze in Rome kreeg, een pinnetje verloren. Hopelijk houdt deze het langer uit. We hebben vanavond een keukentje in de cabin en een terras, dus iedereen heeft zich weer iets gekozen om op te warmen in de oven. Hopelijk smaakt het bij een lekker glas rode wijn?!  We kopen nog wat yoghurt en brood, vulllen onze bekers nog eens gratis op met water en ijs, tanken weer 15 gallon voor 3,64$ en beginnen aan de lange rit naar Monument Valley. Maar met goede muziek van de iPod en een mooi landschap is dat geen straf. Als we toekomen in MV is de organisatie een beetje raar. We moeten inchecken in de souvenirshop. We hadden cabin 1 gevraagd per mail, maar die was al bezet we kregen cabin 2. Die heeft ook nog een mooi zicht. We zien nu goed hoe het eraan toe gaat als je met een RV reist, want die staan voor ons. Charlotte warmt ons eten op en we eten een voor een, want er kan maar een pakje tegelijk in de microgolf. Het is wel lekker, maar omdat het al zo laat is, hebben we niet genoeg. We wandelen nog wat naar een beter uitzicht en gaan op tijd slapen. Als we morgen alles wilen doen wat op de planning staat, zullen we een uur vroeger moeten opstaan! Internet geeft een hele trage verbinding hier en valt dikwijls uit, dus foto's uploaden zal niet echt lukken vrees ik...