Dag 4: Scottsbluff – Carhenge – Windcave NP – Custer

Hotel: Calamity Peak Lodge Aantal miles gereden: 233 miles Hoogste temperatuur:  106°F

Om 6u was Charlotte wakker: haar luchtmatras was leeg gelopen. Iedereen opgestaan dan maar weer. Het was een lekker ontbijt met pannenkoeken. Die werden vers gemaakt door een machine waar je op een knopje moest duwen. Via een soort rol kwam de pannenkoek er dan uitgerold. Leuk!
Na de valiezen weer in de auto te hebben gezet, nemen we ons nog een beker kofie mee en na 10 minuten zijn we al op onze eerste bestemming vandaag: Scottsbluff NM. het is 8.30u als we er toekomen en op 2 moedige mensen na die een trail beginnen onderaan de rots, is er niemand. Wij rijden met de auto naar boven en wandelen de South Overlook Trail. Victor en M-L vinden het veel leuker om op de rotsen te klimmen ipv op het padje te blijven.  Het uitzicht is werkelijk prachtig! Heel mooi wat de natuur kan doen in miljoen jaren tijd. We stappen terug naar de auto en doen van daaruit de North Overlook Trail. Die is een beetje langer, maar het uitzicht vinden we iets minder. Je kan wel heel ver kijken. Van daaruit stappen we ook een gedeelte van de Saddle Rock Trail. Het padje is af en toe erg steil, maar het stapt vlotjes rond de rots. Als het zowat steeds hetzelfde zicht blijft, keren we terug. Het wordt al aardig warm ook ondertussen. Gelukkig waren we hier zo vroeg!
Da rijden we naar beneden, kopen een magneet bij het Visitor Center en zetten weer stempels van het NP op een kaartje. We nemen ook nog wat foto's van huifkarrren van toen. Je kan je goed inbeelden hoe de immigranten vroeger Amerika binnen kwamen. Ze stapten trouwens allemaal naast hun huifkar ipv erin te zitten. Omdat de karrren zelf al veel gewicht droegen en ze de ossen niet wilden overbelasten die de karren voort trokken. Wat een tijd!
Daarna reden we ongeveer 1,5 uur naar Chimney rock, een rots met de vorm van de penis van een elk. Nou ja, zien we er niet echt in, en eigenlijk vonden we het niet de moeite waard om daar voor rond te rijden. We rijden verder naar Carhenge (weer zo'n uur verder). Daar staan allemaal auto's op hun kop in de grond, net zoals in Stonehenge. Ze zijn grijs gespoten om ze beter op rotsen te laten lijken. Best een grappig zicht.
Na wat foto's en een toiletbezoek vertrekken we weer. We krijgen honger en besluiten om een pizza te eten. Het is echt te warm voor een picknick, en we vinden geen bankje in de schaduw...
Na 5 minuten rijden passeren we een Wal Mart en we doen daar wat boodschappen. Ik laat de batterij van mijn horloge vervangen. Die had het gisteren begeven en zonder uurwerk zijn we hier niks. We kopen een nieuw voor Luc.  Na een uurtje vertrekken we naar onze eindbestemming van vandaag.  Onderweg komen we heel veel maisvelden tegen die besproeid worden. We rijden langs een spoorlijn, waar hele lange goederentreinen op rijden. De kinderen proberen telkens het aantal wagons te tellen, en dat is niet gemakkelijk! Het hoogste aantal dat ze konden tellen was 123!
We zien ook veel pikdorsers bezig, die ontzettend veel stof achter zich maken.
We komen vandaag slecht 1 RV tegen. We hebben trouwens al opgemerkt dat er veel RV's rijden hier die ook nog een auto achter zich hebben hangen. Een gek zicht is dat.
We tanken weer als we bijna bij de lodge zijn. De auto verbruikt wel erg veel. Na 2 dagen tanken we weeral 16,4 gallon.
Het duurt nog een tijdje eer we de lodge vinden. De Tom Tom wijst ons de verkeerde weg aan. We vragen de weg in een museum en zo vinden we het nog snel. De man vertelt dat het uitzonderlijk is dat het zo warm is nu en dat alle vuurwerk voor 4th of July morgen, gecancelled is, ook in de dorpen.
De lodge is ruim met een living met sofabed en een aparte slaapkamer. Eindelijk kunnen we alle valiezen hersorteren . En wat blijkt? We hebben er 2 over! Joepie, meer souvenirs roepen ze hier in koor. Tja, dan moeten we er eerst nog tegen komen, want tot nu toe is dat niet het geval. We zien enkele herten rond het huisje lopen, ze grazen van het groene gras.
We eten broodjes met beleg en Nutella die we gewoon kunnen gieten. Zo warm is hij van in de auto te liggen.
Er is geen airco, wel fans, maar o wat is het warm. We zitten tot het donker is op het terras om de blog te typen. Victor en M-L maken nog een wandelingetje hier.  Benieuwd of we wat slapen met die warmte...
ook vandaag geen tijd om foto's online te zetten....