Dag 26: Moab – Arches – Cortez

Hotel: BEST WESTERN Turquoise Inn & Suites Aantal miles gereden: 170 miles Hoogste temperatuur: 104°F

Om 7.30 u deze morgen weer fruitsla gemaakt. Lekker fris 's morgens bij het ontbijt. Het is de laatste keer dat we zelf voor ontbijt moeten zorgen. Ja ja, het begint te korten...nog 9 dagen zeggen de kinderen. Zij weten het beter dan ons. Gisteren moest Luc nog iets uit de auto halen, en hij zag hem gewoonweg niet staan! Het was echt pikdonker! Dus hebben we wat naar de sterren gekeken en je ziet ze veel beter van hieruit dan vanuit Tonopah, waar ze reclame voor maken. Heel mooi! Daarvoor hadden we nog vuurwerk gezien van de buurman ook. Het ontbijt smaakte lekker en daarna was het inpakken geblazen. Het duurde een tijdje eer Luc alles gecheckt had of we niks vergeten waren. Dat heb je dan als je ruim logeert. Onze diepvries had net genoeg ijs aangemaakt om gans de frigobox en onze bekers te vullen. Nog zoiets dat ik thuis wel zou willen hebben in de ijskast... Om 10.15u kwamen we toe bij Arches NP waar we voor de kinderen een boekje ophaalden in het visitorcenter om ook hier juniorranger te worden.  Dit keer moesten ze naar een film kijken over het park. Dat doen we even, maar ze willen liever het park zelf zien natuurlijk. De vragen uit hun boekje zijn beantwoord.  Daarna begon een korte maar steile trip naar boven. We kwamen eerst voorbij enkele mooie rotsformaties, maar zagen nog geen bogen. Zij zijn a.h.w. nog in een eerder stadium. Na een half uur rijden komen we bij de window section aan. Daar doen we de trail rond het North and South window. Dat zijn 2 grote bogen. Veel mensen trekken een foto van op de parking, maar wij gaan stappen. Je kan een heel eind in de boog klimmen en daar is lekker schaduw. We zitten er even te kijken en drinken wat. Het wordt steeds drukker. Het is het drukste park tot nu toe, maar ja, we waren verwittigd. Na de North Window Arch, wandelden we naar de South Window Arch, waar helemaal niemand was! Dat was al veel cooler natuurlijk! Ook daar in geklommen. Marie-Laure en Victor willen steeds hoger. Er klinkt hier ook een mooie echo. Na wat uitproberen natuurlijk, hebben we anderen hierheen gelokt, want er komen toch mensen aan. Tijd voor ons om te vertrekken naar de volgende boog die hier staat. We kruipen ook hier helemaal door. Er is iemand zo gek om zonder uitrusting helemaal naar boven te klimmen tot bovenop de boog. Dit is echt onverantwoord! We staan er een tijdje naar te kijken, want dit is echt gekkenwerk.  Als we op de parking terugkomen moeten we nog een boog zien, Double Arch. We kunnen naar de parking rijden of stappen. Omdat we niet weten of er wel plaats zal zijn, want de onze staat bomvol, besluiten we te wandelen. Het is ondertussen 104°F, dus exact 40°! We stappen dapper door de hete zon, trappen af, trappen op, dan door het hete zand tot we bij de 2 bogen aankomen die kort na elkaar liggen. Toch wel apart, hoe de zandsteenrotsen eroderen in dit park. Terwijl we in de schaduw rusten, klimmen M-L en Victor erg hoog. Van waar wij zaten leek het niet zo erg. Eenmaal boven durft M-L niet meer naar beneden en gaat Luc naar boven om haar te helpen hoe ze er best af kan raken. Ze is blij als ze terug bij ons is, maar dan wacht een volgende klimopdracht: de bodem van de 2de boog. Er is niemand meer hier, en een foto lijkt me prachtig en uniek ook zonder andere mensen erbij. Ze klauteren er vlotjes op. Ze poseren netjes rechtstaand omdat ik dat vraag, en komen redelijk vlot naar beneden. De vorige familie die er op kroop, kon er niet meer af. Ze waren dan nog kwaad op ons ook omdat wij wachtten met een foto te trekken tot zij eraf waren. Ja, er was verder niemand en we stonden in de schaduw. Het zal wel de warmte geweest zijn? Als ze terug bij ons zijn zegt Charlotte dat er wel een afgrond is aan de andere kant en dat het er wel gevaarlijk was om recht te staan. Had dat dan gezegd zeg ik!  Toch zelf ook maar eens gaan kijken. Het wordt echt klauteren en je vastklampen aan stenen. Ik heb nog nooit zoveel geklommen als hier denk ik! Inderdaad, ik zie de afgrond en denk oh nee. Eraf komen is inderdaad niet gemakkelijk, maar onze sandalen hebben echt goede grip en we schuiven er dan ook niet af. Gelukkig maar! Het is ondertussen al 1.30u en iedereen heeft honger. Er zijn nergens picknick banken voorzien, dus we eten met de airco aan in de auto. Vers stokbrood met een gezond slaatje. Wat mis ik een grote hoeveelheid groenten op mijn bord hier!  Daarna rijden we nog naar het viewpoint van Delicate Arch.  Hij valt ons een beetje tegen eerlijk gezegd. Hij is nochtans het uithangbord van het park, maar wij hebben het meer voor de grote megastructuren. We stonden er natuurlijk ook niet dichtbij, maar toch. Omdat het al later wordt, besluiten we om niet meer naar het noorden van het park te rijden. Genoeg Arches gezien voorlopig. Je kan hier toch niet alles doen en moet nu eenmaal keuzes maken. De meisjes vooral zijn erg blij met deze mededeling. Op de terugweg stoppen we bij de viewpoints. Eentje noemt Park Avenue, het ontgaat ons volledig waarom die zo heet eigenlijk. Vorig jaar waren we daar in NY, maar we herkennen toch niks van vormen.  In het visitorcenter is het weer ondervraging van de juniorrangers, maar minder lang dan gisteren gelukkig. Ze krijgen weer de badge en oh wat zijn we een leuke happy family. And from Belgium? So far away, waauw! Nice to meet you, you are all so sweet! Hoeveel keer we dat hier al niet hoorden : ) We stoppen in Moab om te tanken, weer ongeveer 15 gallon aan 3,5$. Bij de supermarkt vinden we nog een pet voor Victor en een sleutelhanger voor M-L. Die hadden ze niet in het park zelf. We laten dan de kinderen de keuze: ofwel direct doorrijden naar het hotel, zodat we er tijdig toekomen en misschien nog kunnen zwemmen, of een ijsje bij Mc D. Het wordt het laatste en het smaakt prima in dit hete weer. Met gevulde bekers met frisse drank vertrekken we naar ons  hotel in Cortez, een rit van 2 uur. Onderweg passeren we de grens met Colorado: weer terug waar we begonnen zijn? Voor even maar. In elk geval is het weer gedaan met de rode rotsen, het landschap wordt weer groen met besneeuwde toppen op de achtergrond en veel landbouwbedrijven. Elke staat is toch weer anders. Om 19u kwamen we in het hotel toe. We hebben een suite met een aparte slaapkamer en dan nog eens 2 queenbedden, dus iedereen kan heel gemakkelijk liggen. En hier slapen we 2 nachten: joepie!  We vragen waar we Chinees kunnen eten want daar hebben we zin in. Zo gezegd, zo gereden en het is heel lekker!  We krijgen de rest mee. Victor en Charlotte hebben samen een hoofdschotel gedeeld en hebben nog over. Iedereen kreeg soep van het thuis als voorgerecht. Luc en ik hadden een menu voor 2. Wij hadden ook nog een tussengerecht en als hoofdgerecht schrimps in zoetzure saus en kip in slasaus met groenten: heerlijk !
We stoppen op de terugweg ook nog bij een Liquorstore, waar de kinderen niet binnen mogen. Alcohol mag hier niet verkocht worden in de supermarkt.
We praten nog wat na in de kamer. De kinderen gaan slapen en wij doen blog en foto's. Morgen staat Mesa Verde op het programma.