Dag 32: Santa Fe – Taos – Rio Grande – Alamosa

Hotel: BEST WESTERN Alamosa Inn Aantal miles gereden: 172 miles Hoogste temperatuur: 93°F

Vandaag weer hetzelfde ontbijt als gisteren gehad, inclusief lekkere koek en krant. Daarna alles ingepakt want vandaag trekken we weer verder. De laptoptas blijkt kletsnat te zijn. Ze heeft onder de airco gelegen en die lekt dus blijkbaar. Marie-Laure en Victor proberen ze met de brusher nog te drogen, maar dat lukt niet. Laptops dan maar in een rugzak gestoken, die hebben we toch niet nodig vandaag. Ondertussen zijn we ook al onze extra bagagetas beginnen gebruiken voor alle souvenirs.
We nemen een koffie mee voor onderweg en zijn er weer klaar voor. We stoppen bij de Walgreens voor een brood deze middag, maar net zoals de Walmart gisteren, heeft deze ook geen brood. Hij wordt ook weer gerund door een Mexicaan en hij verkoopt alleen tortilla's. Na 2u rijden passeren we Taos, dat een beetje lijkt op Santa Fe. We rijden er gewoon door en stoppen bij de Taos Pueblo. Dit is een gemeenschap van huisjes van 1200 jaar oud. Er leven nog 50 mensen net zoals toen. Je moet wel toegang betalen, en zoals gewoonlijk bij de indianen is dit erg duur: 10$ voor een volwassene, 5$ voor een kind onder 12 en dan nog eens 6$ voor een fotocamera. Het is allemaal nogal uitgebuit vinden we. In de huisjes waarin niemand meer woont, zijn allemaal souvenirwinkeltjes met peperdure juwelen of brood. We hebben even rond gewandeld, in het gedeelte waarin ze nog wonen mag je niet komen. Je ziet de ladders staan langs de gevels en de vele ovens waarin ze om 5u 's ochtends hun brood bakken. Dat brood wordt verkocht samen met pompoenkoekjes en platte bosbessentaart. Het bekendste brood is echter het Fry Bread. We vinden een huisje waar de vrouw net bezig is er vers te bakken en kopen er een met bloemsuiker. Het is echt erg lekker, maar wel zoet.  We rijden verder en komen even later de brug over de Rio Grande tegen. Daar zijn we even uitgestapt om bovenop de brug te kijken in de Canyon. Het is een mooi zicht. Overal rond de brug staan weer kraampjes van de Indianen. Er is een beetje verder een parkeerplaats voorzien met picknicktafels, waar we ons brood en laatste beleg opeten en een yoghurtje. Ik ben benieuwd of ze thuis ook zo veel yoghurt blijven eten!?Als we verder rijden komen we bijna direct voorbij een Earthship. Hier is de hoofdzetel van de organisatie die huizen bouwt en zich verwarmt met allemaal biozaken. De huizen die ze aan het bouwen zijn, zijn gemaakt van cement en glazen flessen of blikjes. Het schittert heel mooi in de zon, maar om er nu ook in te wonen? Ze hebben een museum erover ingericht, maar dat kost 7 $ p.p. en dat hebben we er niet voor over. Je ziet een film van 20 minuten, dan 15 min toelichting in de zaal en dan nog een tentoonstelling over het project. Als we verder rijden zien we langs de weg nog vele huizen liggen waarin al mensen wonen. Ze wonen echt precies op een andere planeet als je de huizen bekijkt. Het is privaat gebied, dus je mag er niet in rijden.Dan begint het keihard te regenen, net als we Colorado binnen rijden. We zijn weer in de staat waar we vertrokken. We komen om 16.30u toe bij het hotel. We hebben een kamer op de 1ste verdieping, dus dat wordt weer sleuren met valiezen.
Terwijl de kinderen gaan zwemmen, pas ik de blog aan en sorteren Luc en ik de foto's. Als de kinderen ook allemaal gedoucht zijn, gaan we eten. Veel keuze is hier in dit dorp niet: Mc D, KFC of Wendy's. Het wordt die laatste, die hebben we in België niet.
Daarna gaan we nog naar de Walmart ertegenover voor een brood voor morgen. We willen ook een fles wijn kopen, maar in Colorado mag dit weer niet in de supermarkt verkocht worden. Dus gaan we binnen in de liquor store. Victor en Marie-Laure gaan mee binnen. Als we aan de kassa staan, moeten we allebei onze ID tonen. Ik heb die van mij niet bij en daarom moet ik direct buiten gaan! Victor en Marie-Laure mogen wel binnen blijven. Waar zit hier weer de logica? Luc vraagt dan nog hoe oud je moet zijn om alcohol te mogen kopen en dat is 21. Ha ha, ik zal het maar als een compliment zien zeker.
Morgen naar Great Sanddunes, het laatste NP van onze vakantie :(